Help Liesbet

Je had het misschien al gelezen bij de comments op de vorige post, maar ik stel de vraag nog eens luid en duidelijk... zo komt er misschien een stortvloed van reacties op! En misschien brengt dat anderen wel op gedachten hehe. Dus, hier komt-ie:

Weet iemand een leuke alternatieve en betaalbare zaal, schuur, fabriek,... waar een trouwfeest kan gegeven worden?

't Is dus niet voor mij, ook niet voor mijn eenzaamheid. Wel voor mijn old-school-vriendinnetje Liesbet L.!

Vloer(k)leed

Vertel mij welke vloer er ligt in uw keuken en ik vertel u wie ge zijt. Was het maar waar!

De Missie van de Week is: ga naar zoveel mogelijk vloerwinkels, vergelijk prijzen en kies een vloer tegen zaterdag.

Constant worden we heen en weer geslingerd tussen een strakke, moderne epoxyvloer (foto 1), een ouderwetse tegel (foto 2) die heel mooi bij de rest van ons oude huis past of wie weet, zelfs een gedurfde zwart-wit-tegel (foto 3).

Gisteren zijn we om 17u met de auto vertrokken aan mijn werk om om 17u50 aan te komen bij onze eerste tegelwinkel.. een goeie 5 à 10 kilometer verder. Lang leve de Boomsesteenweg tijdens de spits! Dan maar snel een paar folders meegegrabbeld (ze liggen al bij het oud papier) en nu dus nog steeds in tweestrijd.

Als dat maar goedkomt.

Naar de bliksem

Niet alleen de weersvoorspellingen, ook mijn gemoed staat op onweer.

Het is nog niet genoeg dat mijn jeans pas droog is tegen de tijd dat ik terug naar huis ga, ik heb net heel de weg met mijn kap tot vér over mijn ogen gefietst (think Kenny van South Park) -héél sexy- om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat bijna heel mijn haar nog kletsnat is. Verdomde goedkope regenfrakskes ook!

Vond een BMW-trut het trouwens ook hoogstnodig om op het fietspad te parkeren om te telefoneren. Ze weet het sinds net ook. Dat ze een trut is.

Toch één zonnestraaltje op deze *!*/o%*!*grvd* maandag.

:o)

Smack the.. piñata

Omdat mijn familie zo in aantal is toegenomen (18!), geven we geen cadeautjes meer (wel aan de kleintjes natuurlijk), maar gaan we in plaats daarvan elk jaar een weekendje weg.

Je kan je wel voorstellen dat dat de nodige organisatie met zich meebrengt, maar als het op Feestelijkheden aankomt, vind ik dat alleen maar superleuk!

Als de rest van de familie het goed vindt, houden we dit jaar op zaterdagavond een Mexicaanse Fiesta! (na een kaas-en wijnavond, een quizavond enzoverder).

Maar wat is een Mexicaanse Fiesta zonder... piñata! Nada!

Nu moet ik dat alleen nog in mekaar zien te flansen.. Ervaringsdeskundigen op dit vlak mogen me altijd tips geven. Bovenstaande piñata is mijn werkvoorbeeld.

Tequila, iemand?

Houdgaantje

Hoe zou het toch komen dat een West-Vlaming niet "goudhaantje" maar wel "houdgaantje" kan zeggen??

Vogelnestjes

Zo nu en dan steekt er een Culinaire Heimwee de kop op. Vandaag waren de vogelnestjes aan de beurt.
Eerst Hulplijn Mama geraadpleegd en dan vol goeie moed eraan begonnen. 't Was overheerlijk -ik ben best fier op mijn allereerste vogelnestjes- maar er moet me toch iets van het hart.

Ten eerste:
Wààrom deden onze moeders (die van mij toch in ieder geval) elke dag zoveel moeite? Wààrom elke dag vier potten gebruiken als je het met één ook kan? Ik heb mezelf daar staan uitsloven..! Puree stoempen terwijl ik met mijn andere hand in de tomatensaus roerde en daar tussenin af en toe ook nog de vogelnestjes omdraaien.. Dat vergt echt een heleboel organisatietalent.

Ten tweede:
Ik heb welgeteld drie kwartier staan koken. Op een goeie vijftien minuten was al dat eten gewoon op! Waar is het evenwicht? Als ik geen Vlaamsche Kost maak (dus wok, of pasta, of couscous of wat dan ook...) dan is dat mooi verdeeld: ongeveer twintig minuutjes koken - twintig minuutjes eten.

Ten derde:
Met iedere hap die ik nam voelde ik mijn cholesterol-barometer zo de lucht in schieten. Na het eten zag ik er dan ook uit of ik zou op "Je bent wat je eet" komen... Het eerste halfuur is het trouwens compleet onmogelijk om me ook maar een kléin beetje te verroeren.

Ten vierde:
Die afwas! Jongens! Als het koken op zich alleen lang duurde, dan viel dat nog mee. Maar dàn moet je nog eens een halfuur staan afwassen (en potten uitschuren want zo groot was je organisatietalent dan ook weer niet, dat je kon vermijden dat de saus een klein beetje aangebrand was). Met al die cholesterol in je lijf.
Gelukkig is er een deze Moderne Tijd ook nog een man om je daarbij te helpen.

En dat deed ons moeder dan, bijna elke dag opnieuw.. en nog altijd. Zoals ze in de Kempen zouden zeggen: kvèènetstraf!

Toch blij dat mama me een wok voor Kerstmis heeft gegeven.

Maar 't was eigenlijk wel echt superlekker. Geen comfort food maar nostalgia food... altijd leuk op een winterse dag in augustus.

La manzana

Ik hààt sport. Nooit graag gedaan.

Maar het probleem is: ik zit heel de dag op een stoeltje, aan mijn bureauke, te staren naar een schermpje. Mijn verste wandeling op een dag is naar de keuken en terug.
Gelukkig fiets ik elke dag van en naar het werk en ga ik bijna altijd met de fiets naar de winkel of mijn zwemband zou helemààl ontploffen! En ik wil niet meer buiten adem zijn van twee trappen.

Nu, er is één ding dat ik wél graag zou doen: sporten zonder dat ik merk dat ik sport. Dansen dus.

Maar welke dans zou ik gaan doen? "Iets met z'n tweetjes" is deze keer geen goed antwoord, want vooraleer ik Sven mee op de dansvloer krijg... nee... nog eerder ne kleine dan ook maar één danspasje en public denk ik. De schuifelingetjes in de keuken en headbangen op Guns n' Roses tijdens zatte feesten niet meegerekend.

Dus, tango, salsa, swing, dat is allemaal al uitgesloten. Ik heb aan vriend KD al wel aangeboden om zijn strijk te doen in ruil voor hem als danspartner maar die deal is ook nog niet rond.

In ieder geval: ik wil dansen!! Maar wat moet een mens dan?
Afrikaans dansen? Daar is de oermens in me nog niet klaar voor.
Videoclip dancing? Ik heb geen behoefte om de nieuwe J-Lo te worden.
Hip-hop? Bijna ja, maar toch nee.

Maar er is iets dat me wel aanspreekt.. maar kàn ik dat wel? Niet lachen maar.. flamenco!

Die castagnetten, dat voetengestamp, dat handengeklap, de blik in die vrouwen hun ogen..
!Señor!
Ik heb een cursus gevonden van één keer per week op zaterdag van 11u15 to 12u15, dat komt dus perfect uit..

Wat denk je, zou ik me eraan wagen?

Een lang weekend in foto's

mijn outfit voor de pokernight - jaren dertig stijl

néé geen strippoker

well, i'm a lady, you see

yeesss, yesss, a lady

and these are the men

volgens mij bestond boggle nog niet in de jaren dertig...

echt niet...

maar straffe cocktails al wel

de winnaar krijgt 25 euro en een kuske

viert moeder

(van Sven)

en viert de bomma

(van Sven)

(in de provincie Antwerpen tenminste)

en de Canadezen zijn langs geweest... maar ze zijn bijna weg...

en Sven was gewonnen met Scrabble... tot zijn groot genoegen

en er was geen heek te bespeuren!

... en nu wou ik dat het alwéér weekend was want nu heb ik een slaaptekort!

Spacy

Ik ben nu officieel óók een hippe vogel want ik heb een Space!

www.myspace.com/sarahzegthallo

Originele naam he? ;)

Tomaat-garnaal

Om voor eens en voor altijd alle misverstanden omtrent les tomates crevettes de wereld uit te helpen: dit is dus wel degelijk een oer-Belgisch gerecht!

Check this out: een lijst met Belgische gerechten op Wikepedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Belgische_gerechten

Voilà.

En mij maar uitlachen! Laatst lacht best lacht. Nah.

Routine

Deze week las ik in Libelle dat Kurt Rogiers (je weet wel die acteur) en zijn vrouw een routine hebben. Een eet-routine. Ze hebben een menu dat om de twee weken terugkomt: binnen die twee weken passeert alles wat ze in de diepvries hebben één keer de revue. Als die twee weken om zijn, begint de routine opnieuw.

Ik kan me dat niet voorstellen! Hoe vreselijk moet het zijn om ’s maandags wakker te worden en te weten wat je de komende veertien dagen gaat eten..!

Ik was wel fier op mezelf dat ik maandag voor 30 euro eten voor drie dagen had gekocht. Dat past volledig in het kader van het eerder genoemde Tijdperk van Besparingen. Maar dat wil niet zeggen dat ik nu iedere maandag dezélfde dingen ga kopen voor 30 euro.

Of eh… doen jullie dat ook zo? Maandag gehakt, woensdag spaghetti en vrijdag vis?

Sick minds

Vandaag staat in de krant dat euthanasie tijdelijk onmogelijk is (sorry, guys) omdat het middeltje hiervoor zo goed als uitgeput is.

Dat is op zich niet zo uitzonderlijk, maar welke pipo haalt het in zijn hoofd om dat middel dan "Penthotal" te noemen? Dan hadden ze er toch evengoed ineens "Pertotal" van kunnen maken zeker!

Langgerekt zelfportret op de trein Antwerpen-Hasselt-Luik

Witter-dan-wit

Vannacht was ik in de badkamer van John Travolta. Er stond een flacon met witter-dan-wit. Het tegenovergestelde van bruinen-zonder-zon eigenlijk. Ik stond het maar op me te smeren. Ik was heel nieuwsgierig naar het resultaat. Met bruinen-zonder-zon heb ik namelijk niet zo'n goeie ervaringen. Op mijn voeten en armen besloot ik niets te smeren, daar zie ik dit jaar nu eens eindelijk mooi bruin op, dus dat wou ik wel houden zo.

Ik keek wel even raar op toen Sven ook binnenkwam bij John in de badkamer.

Nu weet ik nog altijd niet hoe wit ik geworden ben.

Het Tijdperk van Algemene Besparingen is aangebroken

Ik zei het al: onze auto is kaput. We hebben kosten.

Het rare is dat vriendlief dit voorvoeld heeft. Vorige week zei-ie: "We moeten besparen! Stel dat we grote kosten hebben, aan de auto bijvoorbeeld..."

Nu vraag ik me af: als vriendlief hier niéts over gezegd had, of we dan óók kosten gehad zouden hebben. Het antwoord is meer dan waarschijnlijk ja natuurlijk, maar ik leef toch een beetje in het waanidee dat je zo'n voorgevoelens beter voor jezelf houdt.
Dan heb ik het niet over voorgevoelens in verband met liefde en aanverwanten natuurlijk. Als dat zo was, was er helemaal geen vriendlief waarschijnlijk, en zou ik dit stukje nooit hoeven te schrijven.

Maar ik dwaal af.

Nu, het is niet zo dat we in het rood staan, dat is gelukkig nog nooit gebeurd. En onze rekening is nog wel redelijk gevuld, maar ik beken: ik kóóp nu eenmaal graag dingen.

Als ik me rot voel, of ik weet met mezelf geen blijf dan ga ik lekker naar de Hema onnozele... ehm... "spulletjes" kopen (word ik wel helemaal vrolijk van), of ik verwen mezelf (en vriendlief) met mooie lingerie.. Dat ik die enorme zakken met kommetjes van de Habitat helemaal langs twee tramritten en vijf straten heb moeten sleuren, dat heb ik er dan graag voor over. Trots en bezweet kom ik dan thuis. Dan is er de verschrikking en het hoofd-geschud van mijn wederhelft. "Wat doén we daar toch mee?!"

Ik voelde me dus onmiddellijk schuldig over dat gat in mijn hand, waar ik nu eenmaal mee geboren ben en ik begon stante pede prijzen te vergelijken, kortingsbons bij te houden en de porties eten in tweeën te delen.
Het gaat zelfs zo ver dat ik nu nog maar drie ipv vijf blaadjes toiletpapier durf te gebruiken. De tandpastatube kneep ik al uit tot op het laatste restje, dus dat is al 1-0 voor mij.

Ik durf amper nog een supermarkt binnen te stappen. Al die heerlijke hapjes die toch steeds onvermijdelijk half opgegeten in de vuilbak belanden roepen "koop mij, ik kost toch niet zó heel veel" - het lijkt wel hypnose.
Vertwijfeld, ràdeloos, stond ik gisteren rond te draaien bij het gemarineerde vlees. Het scheelde geen haar, of ik was totaal paranoïde en met mijn armen zwaaiend buitengelopen, achterna gezeten door goedkope saté's, rollen zacht toiletpapier met wel zeven laagjes, aperitiefhapjes en kerstomaatjes.

Ik doe mijn best. In mijn hoofd zit al een volledig stappenplan. Het stadscentrum is de komende maanden verboden terrein en ik moet dringend een cursus snit en naad zien te volgen.

Ik vrees dat besparingen niet voor mij zijn weggelegd. Maar ik wil er echt waar mijn best voor doen.

Dus als u, beste lezer, nog een tip heeft om onze rekening minder zienderogen te laten slinken, geeft u die dan even mee. Doe het voor mij. En voor mijn reelaatsie.

Weer of geen weer

Oeps! Volgens mij hebben ze zich hierboven vergist...

Na juli komt au-gus-tus, niet no-vem-ber!